Trainer/coach
Ik ben Ilse van de Burgwal (30-03-1983) en ik ben sinds 2016 trainer/coach op het gebied van persoonlijke ontwikkeling. Ik werk met mensen die door wat ze mee hebben gemaakt vastlopen. Ik leer ze hun ervaringen een plekje te geven, maar vooral hoe ze regie kunnen houden over hun eigen leven. Sport speelt een grote rol in mijn leven. Ik ben oud-wereldkampioen rolstoelbadminton en bondscoach van het Team NL para-badminton. En daarnaast geef ik met veel passie en plezier Doe Het! weerbaarheidstraining aan kinderen.
De kracht van sterk ik je schoenen staan en een positieve mindset, heb ik zelf met vallen op opstaan geleerd. In mijn eigen leven ben ik voor heel wat uitdagingen komen te staan. Ik heb twee ongelukken gehad, waardoor ik in een rolstoel ben beland. Mijn ouders zijn op een nare manier gescheiden. Al deze ervaringen hebben me gevormd. Ik heb ze omgevormd tot mijn kracht. In juni 2021 gaf ik een presentatie op mijn oude basisschool, waarin ik de kinderen mijn verhaal vertelde. Ik raakte in gesprek met de directeur. Hij vond dat ik een gave heb met kinderen en dat ik daar veel meer mee zou kunnen doen. Het zaadje voor mijn Doe Het! training was geplant. Van daaruit heb een training ontwikkeld die door kinderen, leerkrachten en ouders met enthousiasme wordt ontvangen.
Deze video in september 2021 opgenomen en gaat over mijn laatste ongeluk, mijn topsport carrière en het bondscoach zijn.
Op mijn elfde ben ik gevallen met de fiets doordat een jongentje op een speelgoedtractor tegen me aan reed. Heel onschuldig eigenlijk. Toch heb ik daar jaren flinke rugpijn aan overgehouden en uitvalsverschijnselen in mijn benen. Ik kon een week naar school en dan lag ik drie weken op bed. Wilde ik een keer wat leuks doen met mijn vriendinnen? Dan moest ik afwegen of het de moeite waard was om er extra pijn aan te hebben of misschien niet naar school te kunnen. Jarenlang heeft de huisarts gezegd dat het tussen mijn oren zat. Ik heb hierdoor geleerd om sterk in mijn schoenen te staan: De pijn kreeg mij er niet onder en ik wist zeker dat de huisarts het mis had. Als ik niet sterk in mijn schoenen had gestaan was ik misschien wel zielig in een hoekje gaan zitten. Maar dat deed ik niet. Ik bleef vechten om zoveel mogelijk te kunnen doen. Lang verhaal kort: Toen er op mijn 16e een nieuwe huisarts kwam, ben ik doorverwezen naar het ziekenhuis. Er bleek wel degelijk iets ernstig mis te zijn en mijn onderrug is uiteindelijk vastgezet.
Een half jaar nadat ik helemaal hersteld was en alles weer kon, ben ik op mijn 19e aangereden door een auto. Ik werd wakker in het ziekenhuis met enorm veel pijn. Ik wist niet dat je zoveel pijn kon hebben. Maar ik wist ook dat ik al een hoop had meegemaakt en dit wel aan kon. Het was niet makkelijk. Ik dacht dat ik een jaar later wel weer de marathon zou lopen. Dat bleek een illusie en het was een enorme domper dat ik toch echt blijvend een beperking had. Ik ben heel boos en verdrietig geweest, maar ik heb de kracht gevonden om daar niet te blijven hangen. Van nature zie ik altijd het positieve van alles in. En zo ben ik er doorheen gekomen, met vallen en opstaan. Door dit ongeluk ben ik nu rolstoel gebonden en kan ik nog kleine stukjes lopen op krukken.
In de periode van mijn tweede ongeluk, kreeg ik nog een flinke klap te verwerken. Mijn ouders besloten om uit elkaar te gaan. Dit ging helaas niet in harmonie, maar werd een vechtscheiding die jaren heeft geduurd. Ook hier heb ik mijn weg in moeten vinden en moeten zoeken naar een manier om me hiertoe te verhouden.
Door alles wat ik heb meegemaakt, heb ik geleerd om sterk in mijn schoenen te staan, door te zetten en om te gaan met teleurstellingen. Maar ik heb ook heel goed moeten leren om mijn grenzen te voelen en deze aan te geven. Om lief voor mezelf. Ik heb in mijn leven vaak voor de keuze gestaan: Leg ik me neer bij mijn situatie of haal ik alles uit het leven? Steeds heb ik voor dat laatste gekozen. En kijk wat het mij heeft opgeleverd; ik ben oud-wereldkampioen rolstoelbadminton, vlieg de hele wereld over als bondscoach van het NL Para-Badminton team en ben ook ik mijn coachingspraktijk bezig om het beste uit de ander te halen. Mijn verhaal is maar één van de vele voorbeelden wat weerbaarheid en een sterke mindset kan doen.
